× Okres od powstania wsi do 1772 roku Od I rozbioru Polski do 1914 roku I wojna światowa Okres miedzywojenny II wojna światowa Lata powojenne Zabytkowe obiekty Ludność Oświata

***

Dokumenty do pobrania
  • Oświata
  • W Kopysnie w XIX wieku istniała szkoła powszechna, jednoklasowa. Należy przypuszczać, że rozpoczęła ona swą działalność po 1883 r. na mocy noweli do ustawy szkolnej o zakładaniu i utrzymywaniu publicznych szkół  ludowych i obowiązku posyłania dzieci do szkół. Na samym początku zajęcia szkolne najprawdopodobniej były organizowane w prywatnym domu (domach) a dopiero potem, po roku 1887 w budynku szkolnym, na którego wzniesienie zapomogi udzielił sam cesarz Franciszek Józef, o czym doniosła Gazeta Lwowska (Nr 177, z dnia 5 sierpnia 1887 r.), w której czytamy:

    "Najjaśniejszy Pan raczył najmiłościwiej udzielić z prywatnej Swej szkatuły gminie Kopyśno, w powiecie dobromilskim, na budowę szkoły, zapomogi w kwocie 100 zł.” 

    W 1890 roku szkołę w Kopysnie (w zastępstwie) prowadziła Aniela Barówna. Józef Fastnacht (potomek Simona Fastnachta - kolonisty z miejscowości Melchingen, leżącej w Badenii-Wirtembergii, który w 1783 r. osiedlił się w m. Falkenberg, obecnie Nowe Sady)  przejął nad nią kierownictwo w okresie od 1891 do 1901 roku i w latach 1906-1908. Potwierdza to historia rodziny (zob. brodzianie.one.pl). Szkołę w latach 1902-1903 (w zastępstwie) prowadziła Emilia Figol. W roku 1909 szkołą zarządzał Zygmunt Jastrzębski a następnie w latach 1910-1913 Piotr Siemaszek. Od 1 marca 1920 roku do 1924 (?) szkołę prowadził Eugeniusz Biliński. Dostępne dokumenty potwierdzają, iż urodził się on w 1893 r., był wyznania rzymsko-katolickiego, narodowości polskiej, żonaty, posiadał egzamin kwalifikacyjny i był tymczasowym kierownikiem szkoły. Podczas jego pracy, budynek szkolny był drewniany, jednoizbowy i wynajmowany, a językiem nauczania był "ruski". W dalszych latach według zeznań mieszkańców w szkole uczyła Lidia Hnatyszak, siostra Romana, którego grób znajduje się na cmentarzu w Kopysnie. Według Iwana Krupy (zob. "Iwan Krupa - Kopysno") od roku 1935 nauczycielką w szkole była Halina Bak ze Lwowa, narodowości ukraińskiej. W tym okresie były cztery klasy. Nauczano języka polskiego, arytmetyki, historii (po polsku i ukraińsku) i religii (po ukraińsku). Zdaniem innych w szkole nauczano także języka niemieckiego.

    Przez II wojną światową (prawd. od 1936 r.), powyżej cerkwi powstał "Dom Narodowy" w którym była czytelnia prowadzona przez Towarzystwo "Proswita", zajmujące się szerzeniem oświaty wśród ukraińskiej ludności wiejskiej i małomiasteczkowej. Dom ten znajdował się na terenie nieruchomości będącej własnością Parafii Greckokatolickiej (wg numeracji z 1852 r. - działki nr 654 i 655, działka budowlana nr 27), jak na załączonej mapce.

    Kopysno miało także przed II wojną światową swój chór cerkiewny prowadzony przez ks. Aleksandra Hajdukiewicza (zob. Osoby - Ogólne - Członkowie chóru cerkiewnego). Sołtysem wsi był wówczas Bazyli Krupa.  

    W czasie II wojny światowej w Kopysnie funkcjonowała publiczna szkoła podstawowa z ukraińskim językiem nauczania, w której nauczycielem był  niejaki Kuśnierz. Jego nazwisko widnieje na świadectwie nauczania wydanym w 1943 r. dla Mikołaja Kaczmara.

© Copyrights Dedio & Dedio & Dedio 2003-2024